The efficiency of Thunbergia Laurifolia Lindl. and Bauhinia Strychnifolia Craib. on Reduction of Blood Alcohol Concentration.

Abstract

The objective of this research are: 1) study the efficiency of Thunberg laurifolia Lindl. and Bauhinia strychnifolia Craib. on reduction of blood alcohol concentration. 2) Analysis the equation to predict blood alcohol concentration from the period after drinking for each drinking type. The experimental research was conducted using Pretest – Posttest Control Group Design. The samples were 36 recruited soldiers randomly selected in accordance with the criteria specified. Data was collected by measuring the blood alcohol concentration with a breath alcohol test using the Lion Alcolmeter SD-400P. The data were analyzed using descriptive statistics such as frequency, percentage, standard deviation, and reference statistics including paired samples t-test and simple regression analysis.

The results of this research are as follow:

1. Drinking Thunberg laurifolia Lindl. causes the blood alcohol concentration to decrease more than not drinking Thunberg laurifolia Lindl. significantly at the level of 0.01 The efficiency in reducing blood alcohol concentration is equal to 88.10 and Drinking Bauhinia strychnifolia Craib. caused blood alcohol concentration to decrease more than not drinking Bauhinia strychnifolia Craib. at the statistical significance of 0.01 The efficiency of reducing blood alcohol concentration is equal to 74.20.

2. Drinking type: Thunberg laurifolia Lindl. With the correlation coefficient of 0.970, the prediction 94.10% with statistical significance at the level of 0.01. The equation is Y = 50.764 - 0.780X. Drinking type: Bauhinia strychnifolia Craib. After drinking, With the correlation coefficient of 0.967,the prediction 93.50% with a statistical significance at the level of 0.01. The equation is Y = 51.580 - 0.649X and not drinking either Thunberg laurifolia Lindl. or Bauhinia strychnifolia Craib. After drinking, With the correlation the prediction is 73.90% with a statistical significance at the level of 0.01. The equation is Y = 51.348 – 3.08X.

วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้เพื่อ 1) ศึกษาประสิทธิภาพของรางจืดและย่านางแดงต่อการลดปริมาณเอทิลแอลกอฮอล์ในเลือด และ 2) วิเคราะห์สมการพยากรณ์ปริมาณเอทิลแอลกอฮอล์ในเลือดจากระยะเวลาหลังการดื่มจำแนกตามประเภทการดื่ม เป็นการวิจัยเชิงทดลองโดยใช้แบบแผนการทดลองแบบ Pretest – Posttest Control Group Design กลุ่มตัวอย่างเป็นทหารเกณฑ์คัดเลือกตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้ นำมาสุ่มอย่างง่าย โดยวิธีการจับฉลากจำนวน 36 ราย เก็บข้อมูลโดยการตรวจวัดระดับแอลกอฮอล์ในเลือดจากลมหายใจ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติบรรยาย ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ เฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติอ้างอิง ได้แก่ Paired Samples t-test และการวิเคราะห์ถดถอยอย่างง่าย

ผลการวิจัยพบว่า

1. การดื่มรางจืดทำให้ปริมาณเอทิลแอลกอฮอล์ในเลือดลดลงมากกว่าการไม่ดื่มรางจืดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ประสิทธิภาพในการลดปริมาณเอทิลแอลกอฮอล์ในเลือด เท่ากับ 88.10 และการดื่มย่านางแดงทำให้ปริมาณเอทิลแอลกอฮอล์ในเลือดลดลงมากกว่าการไม่ดื่มย่านางแดงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ประสิทธิภาพในการลดปริมาณเอทิลแอลกอฮอล์ในเลือด เท่ากับ 74.20

2. ประเภทการดื่มรางจืด มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เป็น 0.970 สามารถพยากรณ์ได้ร้อยละ 94.10 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 มีสมการเป็น Y = 50.764 - 0.780X ประเภทการดื่ม ย่านางแดง ระยะเวลาหลังการดื่มมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เป็น 0.967 สามารถพยากรณ์ได้ร้อยละ 93.50 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 มีสมการเป็น Y = 51.580 - 0.649X และประเภทการดื่มโดยการ ไม่ดื่มรางจืดหรือย่านางแดง ระยะเวลาหลังการดื่มมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เป็น 0.859 สามารถพยากรณ์ ได้ร้อยละ 73.90 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 มีสมการเป็น Y = 51.348 - 3.08X