Musing on Chinese Opera Life

Abstract

The creation of this thesis to represent my artworks. which reflect the relationship between Realistic and Abstract in Chinese opera’s life. Chinese opera troupes in Thailand begin to decrease in numbers. Chinese opera in one of the oldest performance art in the world, as an important part of Chinese traditional culture. In Thailand, Chinese opera has become for 400 years. The purpose of this research is to study Chinese opera’s life and understand Chinese identity in Thai society. Brought along to Thailand in several times of immigration, Chinese opera, a traditional performance representing eminent ethnic identity, has gradually and continually re-identified in Thai socio-cultural contexts by the overseas themselves cooperated by native Thai people. This cultural change leads to its prominently characteristics that are different from any other ones in other countries, even in China. Owing to the cross-cultural process, Thai Chinese opera today does not only serve the Thai’s preference but also go beyond the boundary of Chinese language.

In spite of having not many troupes who keep carrying out in the present time due to the inconsistency between income and living expense and the decline in popularity, the opera performers hold on their points firmly in order to pass on this cultural heritage. Impressively, today’s situation of Chinese opera, especially the performers’ everyday lives, are presented in a set of oil paintings in a thesis exhibition “Reflections from the Lives of Chinese Opera”. Through the researcher’s eyes, the performers of Chinese opera can indicate Thailand’s economic tendency for modern technology highly affect people’s faith toward Thai Chinese opera: turning the performance from the popular point down to its decline. Whether the cultural survival take place for Thai Chinese opera is an interesting question, as well.

การสร้างสรรค์วิทยานิพนธ์ของข้าพเจ้า ต้องการนำเสนองานจิตรกรรมที่สะท้อนการผสมผสานกันระหว่างรูปธรรมและนามธรรมในวิถีชีวิตของกลุ่มคนที่มีอาชีพเล่น “งิ้ว” ในประเทศไทยอาชีพงิ้ว มีจำนวนน้อยมากหากเปรียบกับอาชีพอื่น ๆ ในสังคม งิ้ว ซึ่งเป็นที่รับรู้โดยทั่วไปว่าเป็นเอกลักษณ์ประจำชาติจีน งิ้วเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของสังคมไทยนานกว่า 400 ปีมาแล้ว การศึกษาเกี่ยวกับวิถีชีวิตของอุปากรจีนในสังคมไทย มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบถึงความเป็นอยู่ของคนเล่นงิ้วในปัจจุบัน และเข้าใจอัตลักษณ์จีนในสังคมไทย งิ้วเป็นอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ที่มีการให้นิยามตัวเองใหม่ ไม่ได้ถูกจำกัดด้วยขอบเขตทางภาษาจีนเช่นในอดีต เป็นงิ้วที่เกิดการรังสรรค์ทางวัฒนธรรมระหว่างชาวจีนและชาวไทย และเกิดการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม กลายเป็นงิ้วที่มีอัตลักษณ์เฉพาะตนที่ไม่เหมือนงิ้วในประเทศใด งิ้วที่ได้เข้ามาดำรงอยู่เป็นส่วนหนึ่งของสังคมไทย ก่อเกิดกระบวนการข้ามพ้นวัฒนธรรม โดยถูกนำมาดัดแปลง ผสมผสานให้เข้ากับจริตของคนไทย

คณะงิ้วในปัจจุบันซึ่งเหลือเพียงไม่กี่คณะในประเทศไทยจากทั่วภูมิภาค ข้าพเจ้าเกิดความสนใจในตัวบุคคลของคนเล่นงิ้วในเมืองไทย เมื่อเปรียบเทียบกับรายได้และค่าครองชีพที่สูงขึ้น และความนิยมงิ้วลดน้อยลงค่านิยมในการสนับสนุนงิ้วไม่เหมือนสมัยก่อน แต่คนเล่นงิ้วก็ยังยึดมั่นในอาชีพของตนเพื่อที่จะแสดงงิ้วให้คนรุ่นหลังได้สืบทอด ทำให้ข้าพเจ้าเกิดความสะเทือนใจและเป็นแรงผลักดันต่อคนที่ยึดถือในอาชีพงิ้วเป็นหลัก แม้ว่างิ้วไม่ใช่วัฒนธรรมไทยโดยตรง

คนไทยหรือคนไทยเชื้อสายจีนยังคงทำอาชีพหล่อเลี้ยงคณะงิ้วจวบจนมาถึงปัจจุบัน ข้าพเจ้าได้นำเรื่องราวและวิถีชีวิตของนักแสดงงิ้วที่ยังมีอยู่ในปัจจุบันมาถ่ายทอดและตีแผ่สู่สังคมในอีกแง่มุมหนึ่ง ด้วยกระบวนการสร้างสรรค์งานจิตรกรรมสีน้ำมันภายใต้หัวข้อ “ภาพสะท้อนจากวิถีชีวิตของอุปรากรจีน” ให้ความสำคัญไปที่การสะท้อนให้เห็นถึงชีวิตของคนเล่นงิ้ว เพราะในมุมมองการสร้างสรรค์ของข้าพเจ้าคนเล่นงิ้ว เป็นตัวกลางสำคัญที่สามารถสื่อถึงระบบเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลงไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่ง เราไม่สามารถรู้ได้ว่า งิ้วจะยังมีอยู่ในประเทศได้นานเพียงใด แม้ในความเจริญรุ่งเรืองมากที่สุด งิ้วก็เคยโด่งดังมาก แต่ความเจริญรุ่งเรืองและความก้าวหน้าในปัจจุบันนั้น ความเหลื่อมล้ำจากความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีได้ทำลายความเชื่อและความศรัทธาลงไป ความสามารถที่จะข้ามพ้นทางวัฒนธรรมนี้ จะสามารถดำเนินต่อไปได้หรือไม่ คือสิ่งที่ข้าพเจ้าสนใจและนำเสนอในการสร้างสรรค์วิทยานิพนธ์ในชุดนี้