Perfection on a Fictional Space

Abstract

This thesis “Perfection on a fictional space” is based on the concept of creating artwork with a representation of symbolic abstract that concerns “family balance” that takes turn the view of attitudes in contrast to the integrity of the family bond, woven with love between mom and dad, which formed the relationship with love. Even though one side of the structure will be collapses or lost its duty, the bond of life on the aesthetics under the term “family” are still running. The caring and caring for a child as the precious treasure which encourages and runs the mind to become the perfection on a fictional space of the form of object that fixed on the four legs (chair) on the unsafe area (fictional space) which being cherished as well “the power of love” A strong bond that is like softness as cloth and with sincerity, covering the feeling of heartless as a strong rock, hidden and be inside the breakable physical which referred to “imperfection”. It is just an idea or a fictional story in one time.

These contents are consisted of stories and ideas, intentionally conveyed via the aesthetic or as the language of emotional feelings, which turned the formation of “imperfection” to the stable structure with family relationship which used to be missing, to become the strength and embrace the truth that is based on an artistic strategy, the metaphor is like “mother”, trying to save the balance herself and “child”, deliberately creating a simple form of art objects as a symbolic art on the path of visual arts Intaglio Printing Process “etching”, assuming to create an avatar of virtue and beauty – the visual art elements, forming the unreal illustration on the two dimensional plane of the virtual image as an intermediary “language of mind”, accepting the imperfection, which is a challenge to maintain the truly peace like those who understand the truth of life, … not holding on, not suffering, not happy, let it be calm

วิทยานิพนธ์หัวข้อ “ความสมบูรณ์แบบบนพื้นที่สมมติ” เป็นการสร้างเอกภาพทางสุนทรียภาพสาระนามธรรมแห่งวัตถุในบริบทรูปแทนของ “ดุลยภาพครอบครัว” ที่สื่อนัยยะถึงการปรับเปลี่ยนมุมมองและทัศนคติในด้านที่ตรงข้ามกับความสมบูรณ์ของสายใย (ครอบครัว) ที่ถักทอด้วยความรักความผูกพันระหว่างพ่อและแม่ ซึ่งก่อรูปสร้างสัณฐานแห่งสัมพันธภาพที่เปี่ยมไว้ด้วยความรัก หากแม้โครงสร้างโดยนัยนี้จะมีด้านใดด้านหนึ่งที่พังทลายลงหรือสูญสิ้นพ้นหน้าที่ไป แต่ทว่าหน้าที่เชิงรูปแบบของชีวิตแห่งความงดงามด้านสุนทรียภาพความผูกพันภายใต้การตีความของนิยามคำว่า “ครอบครัว” นั้นยังคงดำเนินต่อไป ความห่วงหาและห่วงใยซึ่งสายเลือดในอุทรอันเป็นสิ่งล้ำค่าได้ค้ำเกื้อหนุนจิตใจและปรับเปลี่ยนให้สอดคล้องกับสถานการณ์กลายเป็นความสมบูรณ์แบบบนพื้นที่สมมติที่ผสานรูปธรรมแห่งสัณฐานของวัตถุซึ่งตั้งมั่นอย่างมั่นคงด้วยขาทั้ง 4 ข้าง (เก้าอี้) ทว่าอยู่ท่ามกลางสภาวะบนพื้นที่ที่หมิ่นเหม่ (พื้นที่สมมติ) และถูกทะนุถนอมคุ้มครองไว้ด้วย “พลังแห่งความรัก” สายใยความผูกพันอย่างแน่นแฟ้น อันเป็นเสมือนความละมุนละไมด้วยจิตเจตนาที่บริสุทธิ์แห่งวัตถุสภาพ (ผ้า) ที่ครอบคลุมความรู้สึกดั่งมีสภาวะจิตใจเป็นเหมือนหินผาที่แข็งแกร่งเร้นแฝงอยู่ภายใต้กายภาพแห่งความเปราะบางจากความบกพร่องเนื่องด้วยเพราะ “ความไม่สมบูรณ์” โดยนัยนี้เป็นเพียงการย้อนคิดระลึกถึงเพื่อเป็นอนุสติในความไม่สมบูรณ์ที่ถูกตีความด้วยวิจารณญาณและความรู้สึกให้สะท้อนนัยถึงสายใยความรักระหว่างแม่และลูกในบริบทของ “ครอบครัว” ที่อบอุ่นซึ่งได้หวนคืนกลับมาอีกครั้ง “ความไม่สมบูรณ์” จึงเป็นเพียงความคิดเชิงอุดมคติหรือเป็น “สิ่งสมมติ” ในห้วงแห่งกาลหนึ่งเท่านั้น

ประเด็นสาระเหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องราวของเนื้อหาความหมายและแนวความคิดที่เจตนาสื่อผ่านวัตถุทางศิลปะอันเป็นสุนทรียภาพแห่งนามธรรมหรือเป็นภาษาของอารมณ์และความรู้สึก “จิตใจ” ที่ก่อรูปแห่งนัยยะของความไม่สมบูรณ์แบบให้กลายเป็นสัณฐานแห่งดุลยภาพที่มั่นคงด้วยสัมพันธภาพในครอบครัวที่ได้ขาดหายไปอันเป็นความย้อนแย้งหรือเพื่อให้เข็มแข็งและน้อมรับความจริงที่อาศัยกลวิธีเชิงกุศโลบายการสร้างสัมฤทธิผลแห่งพลังของศิลปะเพื่ออุปมาอุปไมยเปรียบเหมือนเป็นอนุสติแห่งสติปัญญาของผู้เป็น “แม่” ซึ่งพยายามสร้างดุลยภาพด้วยตนเองและข้าพเจ้าในฐานะ “ลูก” ที่เจตนาสร้างสรรค์วัตถุทางศิลปะในแบบที่เรียบง่ายและให้รูปเป็นกายภาพหรือเป็นรูปแบบศิลปะเชิงสัญลักษณ์ที่ผสมผสานด้วยเทคนิคและวิธีการสร้างสรรค์ทางทัศนศิลป์งานศิลปะภาพพิมพ์กระบวนการพิมพ์ภาพพิมพ์โลหะร่องลึก (Intaglio Printing Process) หรือเทคนิคภาพพิมพ์แม่พิมพ์โลหะ (Intaglio) กรรมวิธีกัดกรด (Etching) ในการสร้างรูปแทนแห่งความดีความงามโดยอาศัยใช้ภาษาของศิลปะหรือทัศนธาตุ (visual elements) เป็นเครื่องมือในการก่อรูปสร้างมิติลวงตาบนระนาบสองมิติของพื้นภาพที่สร้างภาพเสมือนจริงให้เป็นสื่อกลางของความรู้สึก “ภาษาของจิตใจ” และสะท้อนนัยถึงการยอมรับในความไม่สมบูรณ์แบบอันเป็นสิ่งที่ท้าทายต่อการทำให้ทุกอย่างดำรงอยู่และดำเนินไปได้อย่างมั่นคงทว่าโน้มน้าวไปสู่ความสุขสงบที่จิตใจได้แท้จริงอย่างผู้เข้าใจในสัจธรรมแห่งชีวิต “ ... ไม่ยึด ไม่ทุกข์ ไม่สุข ละได้ย่อมสงบ ...”