THE IMAGERY OF MY MOTHER TOGETHER WITH MY IMAGINATION

Abstract

This thesis “The imagery of my mother together with my imagination” is based on the concept of creating artwork with balanced aesthetic harmony originating from the word “relationship”. Love, attachment, care and concern are conscience that result from doing things together as a family and are reflected in our behavior and the way we live. By “family”, apart from members being related by blood, some are just happy to accept and live with each other. But there are also those in which no relationship or connection is involved at all, as in the case of myself and my mother. There is a very wide gap in our age difference and absolutely no sense of family whatsoever in our relationship. But from the love and affection that I had received from this kind-hearted woman, it is obvious that we were destined to meet each other and for me to call her “mother” wholeheartedly with pride. This elderly woman is now 90 years old, demented, apprehensive, and delusional at times. She has trouble communicating, forgets easily, unaware of time and place, and sometimes talks about things that do not exist in the real world. Being her adopted child, I have always been with her since I was young and influenced by the stories she told. But it was only later that I came to a rather disturbing realization that they were all made up in her imagination.

“The imagery of my mother together with my imagination” is therefore intended to tell the story about the bond between me and my mother in the context of art that is inspired by our mutual relationship. Using etching and intaglio printing process to produce images of the relationship between two people in the style of surrealism based on the concept of love and warmth together with surreal looking objects in an abstract and harmonious way, my mother’s illusions are in turn created by me as a therapeutic strategy for her while at the same time, taking care of my own state of mind.

วิทยานิพนธ์หัวข้อ “จินตภาพของแม่บนพื้นที่จินตนาการของฉัน” เป็นการสร้างเอกภาพทางสุนทรียภาพสาระนามธรรมของคำว่า “สัมพันธภาพ” ความรัก ความผูกพัน ความโหยหาและความหวงแหนเป็นห่วงเป็นใย เป็นมโนสำนึกแห่งจิตที่เกิดขึ้นภายในจิตใจ อันเป็นเสมือนภาพสะท้อนของระบบชีวิตหรือรูปแบบของการใช้ชีวิตที่เป็นผลมาจากการกระทำในสิ่งต่าง ๆ หรือมีกิจกรรมการดำเนินชีวิตร่วมกัน โดยนัยนี้บ้างเกิดขึ้นกับบุคคลใน “ครอบครัว” ซึ่งมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดต่อกันบ้างเกิดขึ้นจากความพึงพอใจและการยอมรับกันและกัน หรือบ้างก็ไม่มีความสัมพันธ์ในด้านใดใดเลยแม้ทางสายโลหิต เฉกเช่น “ฉันและแม่” เราสองคนด้วยวัยที่ต่างกันอย่างมากและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันเลยคือ ไม่มีนัยของคำว่า “ครอบครัว” หากแต่ทว่าตัวข้าพเจ้าซึ่งได้รับความรักและความเมตตาจากผู้หญิงคนหนึ่งที่เราทั้งคู่มีวาสนาต่อกันจึงทำให้ต้องมาพบเจอกันและก็เรียกผู้หญิงคนนี้ด้วยความปีติและเต็มใจว่า “แม่” หญิงชราคนหนึ่งที่ปัจจุบันมีอายุ 90 ปี เป็นผู้มีอาการทาง จิตสั่นคลอน วิตกกังวล สับสนและอ่อนไหวง่ายต่อสิ่งเร้าจากภายนอก อาการที่พบเห็นบ่อยครั้ง คือ การสื่อสารที่ไม่ชัดเจน หลงลืม บ้างก็ไม่รู้วันเวลาและสถานที่ที่อยู่ ในบางครั้งก็มักพูดถึงสิ่งที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้บนโลกแห่งความเป็นจริง ข้าพเจ้าในฐานะ “บุตรทางนิตินัย” เป็นเพียงผู้เดียวที่อยู่เคียงข้างแม่มาตลอดตั้งแต่เล็กจึงได้ซึมซับหรือได้รับอิทธิพลจากเรื่องราวคำบอกเล่าของแม่จนกระทบ “เร้า” กลายเป็นความสะเทือนใจสะเทือนอารมณ์และเริ่มเข้าใจแล้วว่าสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นล้วนเป็นการสร้าง “จินตภาพ” (imagery) ของแม่นั่นเอง

กล่าวคือ ภายใต้หลักคิดหรือกรอบแนวความคิดที่ว่า “จินตภาพของแม่บนพื้นที่จินตนาการของฉัน” จึงเป็นเจตนาและกลวิธีของการนำเสนอประเด็นสาระของเรื่องราวเนื้อหาแห่งความผูกพันของสายสัมพันธ์ระหว่างแม่และฉันในอีกบริบทหนึ่ง ซึ่งนัยแห่งความหมายอันเป็นสาระและคุณค่าแห่งศิลปะที่ได้รับแรงบันดาลใจจากแม่รวมถึงการมีปฏิสัมพันธ์เชิงสัมพันธภาพร่วมกันนำจึงมาสู่กระบวนการสร้างสรรค์ผลงานทางทัศนศิลป์ งานศิลปะภาพพิมพ์ กระบวนการพิมพ์ภาพพิมพ์โลหะร่องลึก (Intaglio Printing Process) กรรมวิธีกัดกรด (Etching) ให้ก่อรูปปรากฏ เป็นรูปธรรมบนพื้นที่แห่งสัมพันธภาพของสองชีวิตที่ผสมผสานกับวัตถุท่ามกลางสภาพแวดล้อมภายในบ้านด้วยการนำจินตภาพจากจิตใต้สำนึกของแม่มาเป็นข้อมูลตีความด้วยวิจารณญาณความรู้สึกและปรับบริบทของรูปแบบชีวิตใหม่ให้เป็นเสมือนอยู่บนพื้นที่แห่งจินตนาการด้วยรูปลักษณ์ในรูปแบบเหนือจริง (Surrealism) อันเป็นรูปธรรมแห่งภาษาของความงดงามที่จิตใจ โดยอาศัยใช้อุบายวิธีของการสื่อสัมพันธ์ระหว่างกันที่สร้างสรรค์ด้วยจินตนาการ หรือให้กลายเป็นภาพเรื่องราวการก่อเกิดเป็นรูปแบบของสิ่งมีชีวิตในบริบทที่หลากหลายเชิงสัมพันธภาพบนพื้นที่สมมติแห่งดุลยภาพความสุขความอบอุ่นของความรักที่แม่มีให้ฉัน โดยสื่อนัยแห่งความงามและความหมายทั้งทางกายภาพและเชิงนามธรรมของสิ่งมีชีวิตรวมไปถึงวัตถุเหนือจริงซึ่งถูกผสมผสานแฝงเร้นสาระถึงการอยู่ร่วมกันอย่างไม่แปลกแยก